Hoeveel dagen achter elkaar kan jij frieten eten?

“Ik daag je uit,” zei ik zonder te aarzelen, “om vanaf nu elke avond naar de frituur te rijden en frieten te gaan halen.”

Ik was aan het bellen met een vriendin en ze had me net verteld dat ze die week al drie keer naar de frituur geweest was. En dat ze dat eigenlijk niet vond kunnen.

Zij is ook dik en we hebben het wel meer over ons dieetverleden, onze ervaringen in de maatschappij en ook over intuïtief eten. Ik legde haar uit dat jezelf toestemming geven om te eten een van de belangrijkste dingen is die je kan doen om je relatie met eten te herstellen. Ze geloofde me, maar ze was er niet van overtuigd dat het ook voor háár zou werken, want, zo zei ze, “als ik mezelf dat toelaat, dan eet ik niks anders dan frieten!”

Challenge accepted

En daarom daagde ik haar uit om elke avond frieten te eten. Zolang ze wilde, gewoon als experiment om te kijken hoe lang het zou duren voordat haar lichaam zou protesteren. Ze twijfelde …

Twee weken later hingen we opnieuw aan de telefoon.

“Ik ben je uitdaging aangegaan”, vertelde ze.

“Oh echt?”, vroeg ik verbaasd. “Vertel!”

“Ja, na ons vorige gesprek ben ik al elke dag naar de frituur geweest. Gisteren was de tiende dag en ik moet er toch echt mee gaan stoppen, want dit voelt toch niet goed.”

“Ok, en wat voelt er dan juist niet goed?”

“Wel,” zei ze, “ik voel me al een paar dagen echt zo loom. Dan lig ik na het eten op de zetel en heb ik gewoon geen fut meer om nog iets te doen. Dat vind ik geen fijn gevoel. En gisteren heb ik ook maar de helft van mijn frieten opgegeten, want het smaakte me eigenlijk niet echt.”

Ik begon te lachen, maar ze snapte niet onmiddellijk waarom.

“Dat is exact wat ik bedoel wanneer ik zeg dat je lichaam je wel zal aangeven als het genoeg heeft van frieten!” legde ik uit. “Je merkt zelf op dat je geen energie hebt én je voelde gisteren dat het je niet meer smaakte. Dat is je lichaam dat aangeeft dat het genoeg heeft en dat het klaar is om iets anders te proberen.”

Stilte.

“Ah ja, nu je het zegt …”

“Proficiat, je hebt leren luisteren naar je lichaam!” riep ik er nog bij.

Luisteren naar je lichaam

Je hebt het waarschijnlijk al dikwijls gehoord dat je jezelf toestemming moet geven om te eten wat en hoeveel je wilt, als je je relatie met eten weer wilt herstellen. En je hebt dan waarschijnlijk dezelfde reactie als bijna iedereen: je bent bang dat je daardoor niet meer gaat kunnen stoppen met eten.

In werkelijkheid is het meestal andersom en blijf je net krampachtig met eten omgaan omdat je jezelf dingen ontzegt. Wat je van jezelf ‘mag’ eten heeft helemaal niet zoveel macht over je. Een wortel of komkommer? Daar is niks speciaals aan. Maar chocolade of frieten? Daar blijf je aan denken tot je het weer eens mag eten op je ‘cheat day’. Maar als er geen cheat day bestaat, als alles altijd mag, dan worden frieten en chocolade net zoals wortelen en komkommers: iets waar je nooit veel over nadenkt. 

En uiteraard is dit voor iedereen een ander proces. Bij mijn vriendin was het na twee weken duidelijk dat haar lichaam niet zo blij was met elke avond frieten eten. Maar bij iemand anders kan dat langer duren. Het hangt er ook vanaf wat het juist is waar je jezelf toestemming voor geeft. Frieten als avondeten is iets anders dan chocolade als tussendoortje, en pizza is iets anders dan ijscrème of boterhammen of M&M’s.

Er staat dus geen tijd op. Niemand kan je zeggen of het bij jou een maand of zes maanden of langer of korter gaat duren, want dat hangt af van heel wat factoren. Maar jezelf toestemming geven om te eten wat je wilt, wanneer je wilt en hoeveel je wilt, is in ieder geval al een eerste stap naar vrijheid rond eten ervaren.

Daarmee is niet ineens heel je relatie met eten hersteld, even voor alle duidelijkheid, maar het geeft je wel die eerste belangrijke ervaring dat je lichaam signalen geeft die jij kan opvangen. Het geeft je dat eerste inzicht dat je lichaam weet wat het nodig heeft en het sterkt je gevoel dat je lichaam te vertrouwen is. En daarop kan je dan verder bouwen zodat eten weer iets wordt waar je geen stress van krijgt.

Het is niet de gemakkelijkste weg, maar het resultaat ervan wens ik je wel met heel mijn hart toe.