Een stukje chocolade, gevolgd door twee koeken. Dan nog wat chips. En dan maar ineens de rest van het pak koeken, want nu is toch alles om zeep. Ken je dat? Als je ooit op dieet geweest bent waarschijnlijk wel. Want diëten en eetbuien gaan nu eenmaal hand in hand.

Als je op dieet bent, ga je anders eten dan je gewoon bent. Je eet yoghurt, maar alleen die met 0% vet op de verpakking. Je vermijdt pasta en brood, en kiest resoluut voor mager, wit vlees. De groente-en-fruitafdeling is je nieuwe natuurlijke habitat en je kijkt alle voedingslabels na om te zien hoeveel suiker er in een product zit.

Daarnaast ga je ook nog eens minder eten. Je verkleint je porties en weegt of meet precies hoeveel je mag hebben. En je eet maar een bepaald aantal keer per dag – ook al rammel je van de honger.

Je krijgt dus een pak minder voedingsstoffen en calorieën binnen dan normaal, waardoor je lichaam maar tot één conclusie kan komen: hongersnood. En dat betekent rood alarm. Want je lichaam heeft eten – inclusief vet en koolhydraten – nodig om te overleven.

Met als gevolg dat het allerlei trucjes gaat uitvoeren om eten extra aantrekkelijk te maken. Je denkt de hele dag door aan niets anders meer en eten zien of ruiken is al genoeg om je te doen watertanden.

Je lichaam wil je dus alleen maar beschermen en gaat er dan ook alles aan doen om je te laten eten.

En daar kan je je een tijdje tegen verzetten. Maar niet lang, want tegen de biologische krachten van je lichaam ben jij niet opgewassen. Hoe graag je dat ook wilt.

Daardoor komt het dat je op een dag moe van het werk thuiskomt, in de zetel ploft en voor je het weet een zak chips, een pak koeken en een doos ijscrème verorberd hebt. Je lichaam wil gewoon zoveel mogelijk voedsel op zo kort mogelijke tijd binnenkrijgen om niet te verhongeren.

Dat heeft helemaal niets te maken met een gebrek aan wilskracht, maar alles met jouw lichaam dat zijn job goed uitgevoerd heeft.

Maar, vraag je je misschien af, waarom grijp ik dan alleen maar naar ongezonde dingen? Waarom eet ik me niet suf in komkommer en wortelen?

Wel, het is heel logisch dat je kiest voor eten met veel calorieën, want dat geeft je instant energie. Het neemt op korte termijn de honger weg én geeft je heel wat voldoening.

Bovendien verlang je net naar de dingen waar je lichaam niet genoeg van heeft. Dus omdat jij door je dieet te weinig vet en koolhydraten binnenkrijgt, zijn dat juist de dingen die je het meeste aanspreken.

En dan is er ook nog een belangrijk psychologisch aspect dat hierin een rol speelt.

Want als je eenmaal die eerste koeken gegeten hebt, dan heb je je dieet doorbroken. Dan voel je je slecht en schuldig, met nog een snuifje schaamte erbij. En je denkt: morgen begin ik er wel gewoon opnieuw aan.

Je weet dus nu al dat je vanaf morgen al die lekkere dingen niet meer mag eten, dus daar wil je van profiteren, want nu is het ‘toch al om zeep’. Dan kies je echt niet voor de ‘gezonde’ dingen zoals fruit en groenten, want die mag je sowieso eten à volonté. Dus dat trekt je helemaal niet aan. En dan begin je de volgende dag weer te diëten en herhaalt deze cyclus zich. Iedere keer opnieuw …

Maar zie je dus dat het net de dingen zijn die je jezelf ontzegt, die het meeste macht over je hebben? Dát is dan ook de reden waarom het zo belangrijk is om jezelf toestemming te geven om alles te eten. Als je dat niet doet, dan blijft eten jou controleren. En dan is het heel moeilijk om jouw relatie met eten weer te herstellen.